కలకాలం నిలిచే ఓ మధుర జ్ఞాపకం లా
అనిపించింది తను, కానీ ...!
నా హృదయపు అంతరాల్లో నుంచి
నా మనసు పొరలలోంచి ..!
వెళ్లి పోయింది. తను నిశ్శబ్దంగా
తన దారి తను వెతుక్కునేందుకు
తన గమ్యం తను తెలుసుకొనెందుకు,
ఆత్మీయుడు అను కున్న నన్నే విస్మరించి...!
తన నిలయము ఆనుకున్న నా హృదయమునకే చెప్పుట మరచి
వెళ్ళింది. తను నిర్మలంగా ... నిశ్శబ్దంగా
నా జీవితపు పుస్తకం లో ఓ ఆధ్యాయంలా నిలిచి,
ఓ జీవిత పాఠం నాకు నేర్పింది .
ఎవరికి ఎవరు ఈ లోకంలో ఎవరికి ఎరుక అంటూ ఓ తత్వం బోదించి
వెళ్లి పోయింది నిశ్శబ్దంగా ... నిర్మలంగా
నా జీవితంలో ఓ ఎండమావిల...
ఓ వెన్నెల లా ....!
ఓ వెన్నెల లా ....!
0 వ్యాఖ్యలు:
Post a Comment