Tuesday, July 24, 2012

టావో సిద్ధాంతం.

పోయినవాళ్లు పోతే మిగిలిన వాళ్లకే దుఃఖం. మిగిలినవారికి ఇది ఒకరకంగా దుఃఖించడానికి కారణమయితే, సంతోషించడానికి కూడా ఇదే కారణమంటుంది టావో సిద్ధాంతం. తమవాళ్లు పోతే ఆబాధకు గురికానవసరం లేకుండా, పోయినవాళ్లు సుఖపడ్డారని భావం. మనవారికి అలాంటి అవకాశం దొరకడం మనకు సంతోషకరమే గదా.

టావో పండితుడొకాయన గురించి కథ ఒకటి చెబుతారు. ఆయనగారి భార్య పోయింది. బంధువులు, మిత్రులూ సంతాపం తెలియజేయడానికని వచ్చారు. పండితుడు మాత్రం హాయిగా పాడుతూ మద్దెల వాయిస్తున్నాడట.

“ఏమిటిది? ఇన్ని సంవత్సరాలు నీతో బతికిన నీ భార్య పోతే, నీవు సంతోషంగా పాడుతున్నావేమిటి?” అడిగారు బంధువులు. దానికాయనగారి జవాబు “నాకు భార్యంటే అమితమైన ప్రేమ. తను పోతే ముందు నాకు బాధే కలిగింది. కానీ ఆలోచించిన మీదట జీవితమంటే ఇంతేననిపించింది. అయితే తనకంటే ముందు నేనే పోతే ఏమయ్యుండేది. ఆవిడకు దుఃఖం. మళ్లీ పెళ్లి. ఏమో ఎలాంటివాడు దొరుకుతాడో? నా పిల్లల గతి ఏమయ్యుండేదో?”

“కన్నీళ్లు జీవితగతులను మార్చలేవు. ఇప్పుడు నా భార్య ప్రశాంతంగా ఉంది. నేను ఎడిచి పెడబొబ్బలు పెట్టి అల్లరి చేయడం భావ్యం కాదు. నేనే గనుక అలా చేస్తే నాకు జీవితం గురించి మరణం గురించి అర్థం కానట్లే గదా!”

0 వ్యాఖ్యలు:

Post a Comment