నేస్తమా నిన్ను ప్రశ్నించా గలనా ...!

ప్రియా నిన్ను  తలవకుండా నిమిషం  అయినా  వుండాలి అనుకున్నాను .

కానీ  నువ్వు  వేలివేసిన మనస్సు  నాకన్నా  ముందే  నిన్ను తలచుకుంటుంది .

నీ పేరును  అయినా మరచిపోవాలని పెదవిని మౌనంతో బంధిస్తే, కానీ
నువ్వు  నిందించిన  హృదయం నీ ఊసులని గుండె చప్పుడుగా మార్చుకుంది.

నువ్వు దూరం అయ్యావని కన్నీటికి,తెలిసిన,నీ జ్ఞాపకాలని
కమ్మని కవితలుగా కనుపాప నాకు అందించింది ప్రియా..!

నీ స్నేహంలో పొందిన  ఆనందం కన్నా
నీ ప్రేమ నాకు స్వంతం కాదనే నిజం అనుక్షణం దహిస్తున్నది ,

నేస్తం నిన్ను ప్రశ్నించే ధైర్యం చాలక అనుదినం నాకు
నేను దూరమవుతూ బ్రతుకుతున్నప్రియా...!